در حالی که چندین راه حل جزئی برای مدل سازی برخی از جنبه های شهرها وجود دارد (به عنوان مثال حمل و نقل یا انرژی) ، هیچ چهارچوبی برای مدل سازی یک سیستم پیچیده مانند شهر وجود ندارد. این مقاله با هدف ارائه یک راه حل است که می تواند توسط مسئولان برای مدل سازی تأثیر سناریوهای مختلف و پروژه های شهر هوشمند محصور در زیر سیستم های مختلف ، مانند حمل و نقل  انرژی و یا  به عنوان مثال دولت الکترونیکی استفاده شود. اصطلاح "شهرهای هوشمند" در تئوری سیستم طبقه بندی می شود ، به ویژه بر سیستم های سایبری-فیزیکی تمرکز دارد. این طبقه بندی بیشتر برای تعریف اصطلاحی جدید ، به اصطلاح عامل هوشمند شهر (SCA) شرح داده شده است. SCA به عنوان اصلی ترین ساختار برای مدل سازی شهرهای هوشمند در نظر گرفته می شود. رویکرد موجود در این مقاله در  به هم پیوستن سیستمهای مختلف در یک شهر تأکید می کند. قدرت آن در تبادل بهتر داده ها و در میان عوامل ناهمگن است. این رویکرد مدیریت اطلاعات کلید گمشده در بازار رو به رشد راه حل های جزئی شهر هوشمند است زیرا امکان شبیه سازی راه حل ها را در سیستم های پیچیده مانند شهر فراهم می کند. مناسب بودن سودمندی روش پیشنهادی در مورد استفاده در مورد شارژ وسایل نقلیه الکتریکی نشان داده شده است. نتایج نشان می دهد که این روش برای مدل سازی رفتار پویا مناسب است.

پیشرفت شهرهای هوشمند در حال توسعه سریع است و راه حل های مختلفی در بازارها در حال ظهور ارائه داده است. تخمین زده می شود که تا سال 2030 بیش از 100 میلیارد دلار در برنامه های شهر هوشمند سرمایه گذاری شود ،که چارچوب مدولار است که امکان مدل سازی وضعیت فعلی سیستم و همچنین وضعیت های آینده آن را فراهم می کند و بر اساس سناریوهای تعریف شده و شاخص های کلیدی عملکرد (KPI) می توان محک زد که بهترین راه حل پیشنهادی است. به عبارت دیگر ، هدف از چارچوب ارزیابی این است که آیا راه حل های پیشنهادی برای شهرها مفید است یا خیر. روش مدل سازی بر اساس سیستم های چند عامل (MAS) است. در این مقاله نوع جدیدی از یک عامل هوشمند - Smart City Agent (SCA) معرفی و توصیف می شود. حوزه مدل سازی شهر هوشمند به نظریه های تئوری سیستم ها و سیستم های فیزیکی سایبری طبقه بندی شده است و هر دو را می توان توسط سیستم های چند عاملی مدل سازی کرد. عامل شهر هوشمند نسخه اصلاح شده یک عامل هوشمند است. و برای معیار گذاری و ارزیابی اهداف در شهرهای هوشمند مناسب تر است.. شهرها سیستم های پویا و غیرخطی هستند و به همین دلیل مدل ها باید با سناریوهای مختلف به صورت پویا شبیه سازی شوند و نتایج این شبیه سازی ها باید محک زده شود