ساخت کارت اغلب کارت های تراشه از لایه های مختلف مواد و یا زیر ساخت ساخته شده اند که وقتی با هم جمع می شوند، کارت را به یک عملکرد خاص اختصاص می دهند. کارت معمولی امروز از PVC، پلی استر یا پلی کربنات ساخته شده است. لایه های اول کارت چاپ می شوند و سپس در یک مطبوعات بزرگ لمینیت می شوند. گام بعدی در ساخت و ساز خم شدن یا بریدن می باشد. این توسط جاسازی تراشه و سپس اضافه کردن داده ها به کارت دنبال می شود. در مجموع، ممکن است تا 30 مرحله در ساخت یک کارت وجود داشته باشد. اجزای کل، شامل نرم افزار و پلاستیک، ممکن است تا 12 عدد جداگانه باشد. همه اینها در یک بسته یکپارچه برای کاربر به عنوان یک دستگاه ساده ظاهر می شود.
کارت های چند منظوره میکروپروسسور CPU / MPU این کارت ها توانایی پردازش داده ها در کارت را دارند. کارت های هوشمند چند منظوره حافظه کارت را به بخش های مستقل یا فایل هایی اختصاص داده شده به یک تابع یا برنامه مشخص اختصاص می دهد. در داخل کارت تراشه ریزپردازنده یا میکروکنترلر است.
کارت حافظه ذخیره شده این کارت ها برای هدف خاص ذخیره سازی ارزش یا نشانه طراحی شده اند. کارتها یا یکبار مصرف یا قابل شارژ هستند اکثر کارت های این نوع شامل اقدامات امنیتی دائمی در نقطه تولید هستند. این اقدامات می تواند شامل کلید های رمز عبور و منطق باشد که توسط سازنده به سخت افزار چیپ شده است. آرایه های حافظه در این دستگاه ها به صورت کاهش یا شمارنده تنظیم می شوند. حافظه کوچک یا هیچ حافظه ای برای هر عملکرد دیگر وجود ندارد. برای برنامه های ساده مانند کارت تلفن، تراشه دارای 60 یا 12 سلول حافظه است، یکی برای هر واحد تلفن. یک سلول حافظه پاک می شود هر بار که یک واحد تلفن استفاده می شود. هنگامی که تمام واحدهای حافظه مورد استفاده قرار می گیرند، کارت بی مصرف میشود و دور انداخته می شود. این فرآیند را می توان در مورد کارت های قابل شارژ معکوس کرد.
کارت تماس این رایج ترین نوع کارت هوشمند هستند. اطلاعات تماس برق که در خارج از کارت قرار می گیرد به کارت خوان وصل می شود. این اتصال به تراشه encapsulated در کارت پیوسته است.
کارتهای بدون تماس همانطور که از نام آن پیداست، کارتهای بدون تماس مستقیم با خواننده ارتباط ندارند. این کارت ها یک آنتن ساخته شده در کارت دارند که برای برقراری ارتباط با خواننده استفاده می شود. کار این کارت ها بر اساس تکنولوژی تشخیص فرکانس رادیویی است. این کارت ها به عنوان کارت های پارکینگ، شناسایی دانش آموزان و گذرنامه الکترونیک استفاده می شود.
کارت های مجاورت کارت های مجاورت کارت های بدون تماس هستند و آنها آنتن را در کارت تعبیه می کنند. با این حال، کارت های نزدیکی کارت های فقط خواندنی هستند و اطلاعات موجود در این کارت ها دستکاری نمی شود. این کارت ها همچنین از تکنولوژی شناسایی فرکانس رادیویی (RFID) استفاده می کنند. برنامه های کاربردی این کارت ها عبارتند از کنترل دسترسی، شناسایی و امنیت.
کارت مگنت
کارت مغناطیسی نوار دارای نوار مغناطیسی نوار متصل به سطح آن است. این تکنولوژی استاندارد مورد استفاده برای کارت های بانکی است و تنها می تواند داده هایی را ذخیره کند که نمی توانند به روز شوند.
نظر (0)