چگونگی عملکرد نوار مغناطیسی در کارت اعتباری:

کارت مغناطیسی نوعی کارت می باشد که امروزه در زندگی روزمره بسیار کاربرد دارد. همچنین می توان از آنها به عنوان اولین کارتی یاد کرد که به عنوان کارت بانکی مورد استفاده قرار گرفت. کارتهای مغناطیسی از طریق نوار مغناطیسی که در پشت آنها قرار گرفته است کار می کنند. اما آیا می دانید که این نوار مگنت چگونه کار میکند؟ برای یافتن پاسخ این سوال تا انتهای این نوشتار با ما همراه باشید.

تاریخچه نوار مغناطیسی

ذخیره سازی اطلاعات در نوار مغناطیسی نخستین بار در جنگ جهانی دوم جهت ذخیره سازی صدا استفاده شد. پس از آن در سال 1950 از این نوارها برای ذخیره اطلاعات در کامپیوتر استفاده شد. فارست پری نام یک مهندس IBM است که در سال 1960 پس از کلی تلاش و شکست در آزمایشگاه سرانجام توانست نوار چسبنده ای را که بعدها نوار مغناطیسی نام گرفت را در کارت ها تعبیه کند.

شاید برایتان جالب باشد که بدانید این اتفاق چگونه رقم خورد. فارست بری مدت ها روی ایده ذخیره اطلاعات در کارت های بانکی تلاش کرد. برای این کار به یک نوار مغناطیسی نیاز داشت که بتواند اطلاعات را در خود ذخیره و در زمان های نیاز همان اطلاعات را نمایش دهد. او برای این کار مدت ها تلاش کرد و بارها نیز با شست رو به رو شد. در نهایت با همفکری همسر خود، دوروتی از اتو بررای ذوب کردن و چسباندن نوار مغناطیس روی کارت های بانکی استفاده کرد. شاید این گفته خنده دار یا غیرممکن به نظر برسد. اما او توانست با استفاده از اتو نتیجه ای که مدت ها برای رسیدن به آن تلاش می کرد را به دست بیاورد.

ساختار نوار مغناطیسی در کارت اعتباری:

نوارهای مغناطیسی از ذره های ریز آهن تولید شده اند که در یک لایه ی پلاستیکی پوشانده شده است. این نوار دارای محدودیت فیزیکی بوده و اطلاعات کمی را می توان روی آن ذخیره نمود. ذخیره سازی اطلاعات روی این نوار با تغییر خاصیت مغناطیسی این ذرات ریز صورت می گیرد. زمانی که کارت درون دستگاه کارت خوان حرکت داده شود خواندن این اطلاعات میسر می گردد. کارتهای مغناطیسی از جنس پی وی سی PVC تولید می شوند، از آنجایی که تا حدودی شکننده هستند نبایست آن ها را در مجاورت نور و حرارت قرار داد. همچنین به دلیل وجود نوار مگنت روی آن ها باید از قرار دادن آن ها در نزدیکی موبایل، تلویزیون و اجسامی با خاصیت آهنربایی جلوگیری نمود. زیرا این عوامل موجب از بین رفتن اطلاعاتی که روی نوار کارت ذخیره شده اند می گردد.

کارت های اعتباری بر اساس استاندارد ایزو (۷۸۱۱) و کنفدراسیون بین المللی الکترونیک ((ISO/IEC دارای سه شیار می باشند که هر کدام کاربرد متفاوتی دارند. معمولا شیار اول شامل اطلاعات دارنده کارت نظیر نام و شماره حساب وی است. شیارهای دوم و سوم نیز جهت خواندن و نوشتن مواردی مانند کد رمز، کد کشور، مبلغ مجاز و پول رایج مورد استفاده قرار می گیرد. البته ممکن است در برخی از کارت های اعتباری شیار سوم وجود نداشته باشد.

در حقیقت اطلاعات کنترلی کارت روی شیارهای دوم و سوم قرار دارند. هنگامی که شرکت پذیرنده ی کارت اعتباری، اطلاعات یک کارت را دریافت می نماید، این شیارها اعتبار اطلاعات موجود در نوار مغناطیسی کارت را ارزیابی می کنند. در صورتی که یک دستگاه خودپرداز کارت اعتباری را قبول نکند نمایانگر دو مسئله می باشد:

• نوار مغناطیسی خراشیده شده یا کثیف است.
• اطلاعات ذخیره شده روی نوار پاک شده است.